quinta-feira, 19 de novembro de 2009

Caldo Galego



Só hai que poñer carne (costela (costilla) de cerdo e chourizo) a cocer, cando leva un rato botarlle verdura (grelos, se non pode ser con repolo (repollo); logo se lle botan patacas (patatas) cortadas en trocitos (a carne lle leva máis tempo, ás patacas menos, por iso va nese orden), e todo isto tendo na olla un pouco de sal, e o unto.
Onde non hay unto o fan con outra graxa, pero sabe bastante distinto.

Origem: Portuguesa
Ingredientes:

-costela de porco
-chouriço 
-grelos (nabos) ou repolho
-batatas
-unto (penso que seja banha de porco, mas não sei ao certo sua tradução)
  
*Receita gentilmente cedida pelo Vio!

    7 comentários:

    1. a verdade é que non expliquei moi ben a receita agora que a leo... non te dixen o tempo pero é o tempo normal, 1 hora para a carne, 40 minutos a verdura, e 20 ou 30 as patacas, máis ou menos, eu o fago a ollo sen mirar o reloxo. O unto é esa pasta de cor branco ou amarelo, aquí é moi barata, se é calquera outra graxa sabe distinto pero sempre é rico
      Gracias por lembrarte da miña terra!

      ¡Aquí imos probar pudin de abóbora!
      Que marabillosas receitas tes!


      Estes días non vexo á miña nai, esta semana intentarei vela para ver xuntas este blog e que de e tome ideas. Leva toda a vida escribindo receitas en libretas, e lle encanta probar cousas que aquí non son típicas

      ResponderExcluir
    2. Vio, essa semana eu fiz o pudim de abóbora! Fica uma delícia... hehe :)) Mas eu sou suspeita para falar, porque eu acho a abóbora muito sedutora, seja pelo cheiro, pela cor ou pelo sabor, o fato é que sou fã de abóbora! Depois me conte o que achou,ok?
      Beijos e Bom apetite!

      ResponderExcluir
    3. Ola Carlucha! Aínda non teño as abóboras (aquí se chaman "calabazas"), estou impaciente por facer o pudin! cousa rica.
      Hoxe estiven vendo teu blog coa miña nai, lle encantou! xa sabía eu. Tamén lle ensinei o das flores porque lle gustan moito as flores e as paisaxes. Estes días ela anda algo apurada pero vai elexir unha receita para mandarte en canto poda parar co ordenador, e estou segura de que vai coller moitas ideas aquí! Lle encanta descubrir novos platos e novas ideas culinarias!

      O unto é a graxa do tocino pero sen a carne, e salado. É parecido á "banha" que aquí se chama !manteiga", en castelán "manteca". O unto é salado. Pero o caldo, que é cousa moi sinxela, é rico de calquera forma! e é un plato moi típico de aquí porque nesta terra se dan ben os ingredientes.
      Bicos!

      ResponderExcluir
    4. Vio, é um prazer receber a visita da sua mãe aqui! Seja bem-vinda! Eu também adoro aprender coisas novas e experimentar receitas exóticas e diferentes... Um beijo especial aos dois e fiquem com Deus!

      ResponderExcluir
    5. Ahh esqueci de dizer que estou aguardando as receitas... :)) Se a receita tiver história, melhor ainda! Bjos

      ResponderExcluir
    6. eu estou desexando que miña nai se apunte porque ela vai ter moito máis que aportar ca min, pero ultimamente non ten moito tempo e para pouco por internet. Pero cando se anime estou segura de que compartiredes ideas porque a ela, xa che dixen, lle encanta atopar recetas novas e coñecer a cociña doutros lugares. O outro día non comentou pero lle gustou moito a páxina e vai vir cando as circunstancias lle den máis tempo. Cando veu o plato de caldo lle fixo ilusión ver unha imaxe tan familiar (familiar significa "coñecida para ela", non é qu sexamos da familia das berzas, jajaja, como non sei se usas esa palabra ó mellor a entendes como de parentesco pero non é iso. Que divertidos os idiomas!).
      A ver si mentres tanto se me ocurre algunha receta con algo de historia... ¿Por ai usades castañas? Aquí son típicas no outono, en outubro se celebra o magosto que é una xuntanza para comer castañas. Hai moitas formas de cocinalas, no magosto se fan asadas. ¿Son frecuentes alí as sardiñas? Igual que as castañas son abundantes aquí e en agosto ás veces se fan sardiñadas. Tamén son moi típicas en diversos tipos de xuntanzas coma a noite de san xoan, en xullo. Si non usades pois nada, pero si na túa terra hai acceso a castañas ou a sardiñas che escribo máis! Se non, xa pensarei outra cousa! Estou desexando que se incorpore miña nai porque ela sí que sabe, moito máis ca min, desto.
      Bicos Carlucha!

      ResponderExcluir
    7. Oi Vio! Olha, não quero que as receitas sejam para você motivo de stress, quando tiver tempo e disposição, você manda, ok?
      Quanto a sua mãe, ela não usa a net? Talvez as receitas sejam uma boa desculpa para ela começar, caso ainda não esteja familiarizada!
      Aqui temos castanhas sim, a castanha-do-pará é nacional e pode ser comida crua, quanto as outras castanhas são importadas principalmente agora nas época das festas de fim de ano. ex: nozes, castanhas portuguesas, avelãs, etc.
      E também temos as sardinhas, muito utilizadas aqui no Rio de Janeiro, principalmente com receitas portuguesas, herança da colonização.

      Vio,Que tudo che vaia bem, bicos!

      ResponderExcluir

    Obrigada pela visita! Beijokas